14/2/12

Un espaci uet

Massa viatges era politica semble ua luta descarnada peth podèr, hèt qu’a contribusit ath sòn descredit e ara pèrta de credibilitat de partits que, coma es de centrequèrra o quèrra, se les supòse ua major inclinacion ath debat, ara aportacion d’idèes e ara volentat d’emancipar ath pòble oprimit. Mès tanpòc cau èster ingènus, ja que sense podèr era societat non se pòt organizar, n’era madeisha quèrra poderà concretar eth sòn projècte d’emancipacion. Eth rèpte qu’aurà d’arténher aguesta serà, en aguest cas, sajar de democratizar tot çò de possible aqueth podèr, en totes es sues esfères. Tanpòc cau pèrder de vista un aspècte clau dera democràcia e que dilhèu massa soent non tien en compde es sòns actors principaus: qu’eth podèr democratic ei un espaci uet, que non pòt èster ocupat ne per dius ne per reis. Per açò, son fòrça preocupantes es contrarreformes sociaus e educatives anonciades, a on eth cambi d’assignatures coma era Educacion entara Ciutadania e es Drets Umans per ua Educacion Civica e Constitucionau ei, ath delà de reduccionista e reaument adoctrinador, ua cortina de hum de decisions mès pregones entath pervier dera formacion ciutadana des nòsti mainatges. Era ciutadania ei ua aventura apassonianta començada hè fòrça sègles entà deishar uet eth centre des comunautats, liure de tutolatges, paternalismes e caciquismes. Aquiu brotoe era mès nauta autoritat sociau, per miei deth dialòg e eth consens, coma eth gran pacte sociau qu’auem de besonh per mor dera educacion, era sanitat e era luta contra era desocupacion de tanti ciutadans, uedadi materiaument a mesura qu’eth podèr politic s’a amplit d’aquerò que non li corresponie d’acòrd damb era uedor essenciau deth sòn espaci.

(Diari Segre, 11 de hereuèr de 2012)