'Freeride'

Mentre era nhèu deth cap dera sèrra se’n va espantada, s’arreviscòle er esperit, a punt de gahar eth camin de cap tar infinit, que, com tot eth món sap, ei un lòc, un paisatge qu’ara a cambiat. Ei era lum, son es colors e es olors. Atau madeish, ei de besonh avertir que d’aguesta calorassa auançada non en pòt gésser arren de bon, qu’ua calorassa d’ostiu quan non ei ostiu pòt embromar er enteniment… Er iuèrn mos a deishat era experiéncia deth limit. En lumedan s’i jògue era esséncia dera aventura: liura e sauvatja, despossedida de quinsevolh arraïtzament espaurit. Ei çò que subergés quan vedem ad aqueri tipes alhocadi que pòrten ath limit eth sòn alhocament conscient quan baishen pera nhèu en aqueri lòcs que n’es crabes gosarien caushigar. Formen part deth món “freeride” e es aranesi Anna Geli e Nil Torremocha mos les an mostrat en un bon documentau entath canal Hèm TV. Era libertat d’èster un madeish. Aguesta ei era clau de vòuta deth dubte que se plantege dauant era metuda en risc dera pròpria vida, en tot desafidar eth mès elementau instint d’autoconservacion. Alavetz, descurbim qu’era natura non explique tot çò qu’auem d’umans, qu’era libertat ei ara fin era opcion qu’auem entà contradir-mos, permanentment ath delà. Toti èm animaus, mès era natura mos a lançat, sonque a nosati es umans, eth crudèu castig de saber-mos finits, ath limit tostemp. Pr’amor d’açò, mos estordim dauant des imatges deth “freeride”, perque accentue era tension e eth dilèma que conforme eth devier uman. Pr’amor d’açò, mos encamarde tant qu’es nòsti alhocadi non respècten era logica mès òbvia, perque era sua racionalitat ei lèu artistica. Ara ben, a jo non m’i trobaràn cap, aquiu, penjat ena sèrra.

(Diari Segre, 9 d'abriu de 2011)