Dauant era Lei der aranés

Eth Govèrn dera Generalitat a prebotjat, per prumèr còp, ua Lei entar aranés, er occitan d'Aran. Ua decision qu'aunore ad aguest govèrn e que pòt significar ua fèrma garantia entath desplegament dera normalizacion der aranés, en un contèxte de dificultats entà qu'era nòsta lengua pogue subervíuer.

Aguesta lei non aurie sentit sense er esfòrç de ciutadans anonims, collectius coma Lengua Viua, institucions, periodistes deth país, e, en especiau, era escòla aranesa, que, a despièch des reticéncies iniciaus, a sabut hèr der aranés era lengua veïculara coma esturment de coesion sociau, fòrça viatges sense recorsi e, massa viatges, sonque damb eth volentarisme des sòns mèstres.

Tanplan qu'era lei non ac resolverà tot, mès arren poderà èster igual damb era sua empara juridica e, tanben ei de demorar, financèra. Era lei a d'èster ath servici des ciutadans e ciutadanes qu'en Aran hèn possible qu'er occitan, ena sua varianta aranesa, mantengue era sua al.hama ben ludenta e radianta. Un noble objectiu qu'ei desirable que sigue compartit per toti: entitats, institucions e partits politics.