Espanha

Eth reformisme ei un caminar que, gradon a gradon, permet arténher petites conquèstes que, ara fin, somen era mès grana, era d’ua societat transformada per mor dera justícia e era possibilitat d’ua felicitat mès plea. En tot comentar un editoriau de La Publicitat, Josep Carner, poèta immens, deishèc escrit: “Integralisme ena finalitat, gradualisme ena aplicacion. Aguesta ei era tèsi deth reformisme sociau […]. Aquera qu’a d’èster era tèsi de tota politica democratica”. Eth reformisme constitusís era mèrca politica der illustre aranés Jusèp Maria Espanha Sirat, se se permet era adaptacion aranesa deth nòm. President dera Deputacion e conselhèr de Governacion damb eth president Lluís Companys, aguest òme que neishec en Vielha e auec a Aran en hons deth sòn sentiment patriotic auec un sòni e aqueth sòni siguec eth federau, atau coma mos le presente era istoriadora Antonieta Jarne Mòdol en libre publicat pera editoriau Alfazeta Edicions, dera quau n’ei un des sòns responsables Txema Martínez, gran poèta, articulista exquisit, que coma pògui sap suenhar eth lenguatge e dar-le-mos as lectors coma un present artesan e delicat. Quan un Tribunau Constitucionau incapaç a de decidir encara sus er Estatut, en tot méter en risc non sonque era realitat nacionau de Catalonha e es drets d’Aran, senon eth projècte politic espanhòl (Montilla dixit), es extremismes se holen coma polòis e eth reformisme federau semble impossible. Mès, coma s’entenerien Catalonha e Espanha mancades era ua dera auta? Jusèp Maria Espanha, politic d’ERC, pressaue a escríuer entre toti “ua naua istòria d’Espanha”. Qu’atau sigue.

(Diari Segre, 24 d'abriu de 2010)