Era cara esblancossida de Hosni Mubarak produsie inquietud. Ère provocada peth conjunt: es uelhs enfonsadi e es celhes fronzides, ua boca orizontau e insipida, ua pèth uniforma, lèu lèu berlusconiana. L’acompanhaue, enes sues compareishences publiques, un atrezzo blu marin d’inspiracion nòrd-americana e ua lum amortida e intimidatòria. Escut e drapèu remercauen encara mès eth ieratisme dera scèna. Semblaue eth quadre d’un que veile ara difonta Libertat. Eth dit que menace le metie en evidéncia. Mentre senhalaue as que la vòlen hèr a revíuer, apuaue era auta man en pupitre presidenciau. Eth podèr!, que non volie deishar escapar, perque convertic era confidança en un abús. Ua lampa metallica a deishat d’enlumenar es idèes des papèrs, perque aguestes borissen ara en carrèr, ena plaça dera revòuta. E, totun, guaires idèes auràn possat as òmes as mès nefastes dictadures? Mès eth moment semble un aute, e ues autes idèes amien as desencantadi a reclamar un orizon possible: de pan, libertat, democràcia. Tota repression pòrte ath laguens era seme dera revòuta, e es desirs de liberacion e es ganes entà subergésser deth hons dera intolerància son inquebrantables. Era natura despotica pense encara que les pòt dominar, mès eth pòble a un esperit que suberviu mès enlà des dictadors o es intolerants de tostemp, perque eth prètzhèt entà dividir-mos en bravi e maishanti ei un insult ara intelligéncia, ara al.hama e es colors que, contra es cares amortides, mos sostien liures. En democràcia, non s’aurien de crear enemics a destruïr, senon ciutadans conscienti dera varietat der esperit, que sap resistir eth mausòn dera servitud.
(Diari Segre, 12 de hereuèr de 2011)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada