Mossen Jusèp Amiell a revirat ar aranés eth Nau Testament, aqueth corròp de vint-e-sèt libres que neurís eth còrpus doctrinau deth cristianisme. Ath recuelh tanben se li coneish damb eth nòm de naua aliança, era que sagète damb es òmes aqueth diu pare per miei deth sòn hilh òme. Damb aguesta arrevirada, Amiell a passat a formar part des proòms aranesi que, amassa damb Mn. Nart e Mn. Condò Sambeat, an hèt der aranés ua lengua de cultura e excelléncia, atau coma rasoèc eth sindic ena presentacion, dies dempús dera publicacion d’Era plaça deth diamant de Rodoreda, en version de Manuela Ané. Libres coma aguesti placen er aranés ena universalitat, coma un esturment util en toti es registres e signe des temps en qué viuen es sòns parlants. Eth Nau Testament d’Amiell respècte damb bon resultat eth parlar dirècte, pedagogic, mès lèu popular, que reflectissen era màger part des sòns escrits. “Erosi es praubi, pr’amor qu’eth Règne de Diu ei vòste” (Lc 6, 20), revire Amiell, en referéncia a un des èishi programatics de Jesús. Coma lector inexpèrt, permetetz-me remercar er hiu que semble qu’estaque cada libre d’aguest corròp literari, culturau e religiós, hònt maxima d’inspiracion artistica (pensi, per exemple, ena mès grana adaptacion cinematografica: er Evangèli segontes Matèu de, clar, Pasolini, dedicat a Joan XXIII): tot eth ei ua invitacion ara esperança e ara misericòrdia, ara confidança totau ena persona, laguens d’un cambi de pensada e de vida. Tostemp i trobaratz ua contraposicion entrè çò de vielh dolent e çò de nau mielhor, en aguest cant universau que, ara òc, podem liéger en aranés.
(Diari Segre, 27 de març de 2010)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada