1. Es eleccions entath Parlament europèu son un catalizador des inèrcies dera politica interiora: eth PSOE e eth PP basen es sues estratègies en clau espanhòla, legitimament, mès damb especiau viruléncia es populars, que sagen de mesurar, e per tant desvirtuar, eth grad de desgast deth Govèrn socialista; en clau catalana, çò de madeish: CiU e ERC advòquen peth discurs estrictament sobiranista, damb especiau interès convergent en convertir es comicis en ua sòrta de plebiscit ath Govèrn d'Entesa.
2. Eth PP s'equivòque. S'equivòque en subvertir eth procès, en tot plantejar-le coma ua mocion de censura ath president Zapatero; s'equivòque encara mès en violentar er esperit dera separacion de podèrs, en tot substituir era foncion dera justícia per ua sòrta de mocion de confidança ath president Francisco Camps, tacat per ombra dera corrupcion. Ua ombra alongada (cas Gürtel) qu'afècte ath nuclèu deth partit de Rajoy. En aguest punt, me pregunti soent sus es conseqüéncies politiques s'er afectat pera corrupcion siguesse eth PSOE, ena mesura qu'aué ei tacat eth PP. Era guèrra contra eth partit socialista serie ilimitada.
3. Ara campanha electorau deth PSC li manquen dilhèu estratègies de posicionament positiu, mès cau reconéisher qu'ei era mès originau. Totun, era manca d'idèes deth PP e CiU a amiat a andús a coincidir ironicament en lèma de captacion: er "ara Tremosa" mote alègrament en un "ara Mayor Oreja" en espaci public (premsa, carrèrs, propaganda electorau). Fatau coincidéncia entà un candidat nacionalista/sobiranista, que volerie desmercar-se des antics aliats.
4. Mentre eth grop popular a majoria en Parlament europèu, auem en Euròpa personatges impresentables coma Berlusconi, era dreta mès populista, o es bessons polonesi Kaczyński, esséncia dera intolerància, qu'incidissen, e de quina manèra, ena politica comunautària. Entà esvitar era sua incidéncia e era des politiques neoliberals que mos an amiat entara crisi, politiques que sonque s'atrevís a deféner aué eth PP espanhòl, valerie mès arténher naues majories que poguessen contrarestar era fatalitat d'ua Euròpa grisa e aluenhada per esplendor dera Euròpa sociau: era que mielhor a sabut trèir partit d'esturments coesionadors coma er Estat de benèster e es principis socioeconomics que l'an plaçat entre eth capitalisme sauvatge e eth comunisme opressor, e ath temps, a agut de combàter damb mès cosmopolitisme era incomprension de pòbles en guèrra per pur nacionalisme etnicista.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada