Caritas

Caritas Parroquiau de Vielha e eth Conselh Generau d’Aran acaben de signar un convèni de collaboracion entà ajudar ara entitat sociau en sòn esfòrç e trabalh pes familhes desfavorides e en risc d’exclusion sociau. D’aguesta forma, eth Conselh hè ua umilda aportacion a ua associacion formada per un corròp de hemnes que dediquen part deth sòn temps ar Aute, ath que, pes rasons que siguen, a demorat despenjat deth Progrès e eth Benèster, des comoditats qu’era societat dera opuléncia mos aufrís e que mos trè brutaument per crisis impunes que provòquen es mès arrics.

En debat ideologic que sòl enfrontar era caritat damb era justícia sociau, Caritas demòstre damb òbres, pr’amor qu’era fe tota soleta ei mòrta, qu’era caritat cristiana e es sòns principis moturs de misericòrdia e esperança son era basa d’ua societat mès justa e igual. Era caritat ei amor, entrega, predisposicion ar aute, ei coma un deishar-se interpellar pes patiments e es inquietuds des que mos entoren. Ena caritat, se bastís ua comunautat; ena caritat, eth servici public artenh tota era sua significança.

Non per casualitat, eth lèma de combat de Caritas qu’ei “trabalham pera justícia”. E i trabalhe plan, en tot recuélher çò de melhor dera doctrina sociau dera Glèisa, d’ençà dera enciclica Rerum Novarum de Leon XIII, pr’amor qu’existís ua auta Glèisa, era Glèisa des Praubi de Joan XXIII, era Glèisa de base qu’a articulat discursi tan atractius coma es des diuèrses teologies de liberacion, abantes qu’es anatèmes e es ipocresies tornèssen coma un àngel exterminador.