Vediau a arribat ath numerò 10. E semblaue que non podie èster... M'ac proposèc Paco Boya e des deth prumèr moment m'engresguèc era idia de reflectir publicat, en papèr, era reflexion e era critica fondamentada que s'amie des d'Unitat d'Aran entà cambiar un shinhau aguest país nòste. Me semblèc ua oportunitat tà hèr periodisme politic.
Pensi que tostemp ac è plantejat de manèra transparent, sense trampes: Vediau ei ua publicacion de partit. Mès açò non vò díder qu'age d'èster depositari deth messatge facil, propagandistic, en detriment dera analisi argumentada, dera activitat intellectuau qu'ei eth periodisme, en definitiva.
È estat acusat d'èster pòc intelligible. E ei vertat. En cada numerò sagi de polir er estil, d'èster mès clar; mès auent present tostemp qu'era gent non ei pèga e qu'era apellacion ara viscèra, ar abstracte pòble, ei causa d'uns auti, que pensen en rendiment a curt tèrme ath prètz que sigue.
Quan escriui, pensi en un ciutadan concrèt, lector de diaris, interessat pes ahèrs publics deth país. Non le pogui decepcionar vomegant mentides e atacs personaus. Un minim sentit dera bona educacion e deth civisme m'ac impedissen. È eth mèn sentiment borgés, qué voletz...
1 comentari:
òla Amador,
felicitats pes pensades, Aran a de besonh "pensades" liures, hètes des dera volentat de bastir ua idia de país que s à pie representar a toti es que viuen en aguest Aran nòste. Tot soent arribe qu'es idies son sotmeses as besonhs deth poder. Son filtrades e orientades en unic sens d'emparar eth populisme superficiau e vanau. Tu parles d'ua renauida vision de país, prigonda e matisada, d'un país entenut ena sua complexitat, sense tòpics ne recètes facile s. Non i son. Cerquem donc, des dera memòria tanben naui camins tà èster un país mès plen, m è s sancer, mès de toti.
Ànim e un aute còp felicitats.
Paco Boya
Publica un comentari a l'entrada