Era conducta de Joan Ramon Colomines atempte contra era dignitat des persones

1. Ère previsibla ua fòrta critica deth mèn antecessor en cargue de Cap de Comunicacion deth Conselh Generau d'Aran. Podia demorar ua critica legitima deth tipe "era politica comunicativa deth nau Govèrn ei erratica" o, degut ara mia joenessa, "ei frut dera inexperiéncia", eca. Ère previsibla, per tant, en encastre deth mèn trabalh public ath capdauant deth Gabinet deth Sindic e dera Comunicacion deth Conselh, non pas en eth dera mia vida privada.

2. Tanben ei vertat que se campam es antecedents deth personatge arren de constructiu se podie demorar. Mès encara quan m'è trobat damb un Servici de Comunicacion e Premsa inexistent, qu'è agut de començar de zèro, en tot crear equipe, en tot tornar era confidança a persones plan valides qu'ac demòstren dia a dia e que demorèren acornerades peth despotisme deth personatge en qüestion.

3. Eth senhor Joan Ramon Colomines ei aué un professionau totaument desprestigiat, qu'enquia a perdut era confidança des que lo possèren en anteriors etapes. En tot aguest temps, non è trobat ne ua soleta bona referéncia de Colomines n'en es encastres institucionaus, n'administratius ne tansevolhe dera comunicacion. Ath senhor Colomines non lo vòlen ne en Andòrra! Ei mès, tot çò qu'a tocat eth personatge en qüestion ac a hèt fracassar, coma er anterior govèrn aranés, coma era publicacion de Eth Diari, deth quau a contrèt deutes qu'encara a de pagar. Semble razoable que tot çò que pogue vier dera man de Colomines age futur zèro.

4. Qué les demore ad aqueri qu'an perdut tot tipe de credibilitat? Er ensult, era calúmnia, er atac personau. Colomines n'ei un expèrt, non coneish un aute metòde qu'eth dera desqualificacion en tot atemptar contra era dignitat e enquiara vida privada des persones, sense miraments, implacablement, brutaument.

5. Aué m'a tocat. E ac a hèt damb un materiau plan sensible: eth dera mia condicion sexuau, que mèrque pregonament as persones que mos sabem part d'ua minoria, qu'auem patit tot tipe de vexacions e umiliacions, especiaument ena etapa de descurbiment, en aqueri moments que non pòdes acceptar damb naturalitat era tua diferéncia pr'amor qu'eth tòn entorn ei ostil. Fòrça viatges pensi en tot exagerar: "Qué facil auesse estat tot coma eterosexuau!". Mès dempús cargues damb era crotz des incomprensions e sages d'amiar era tua condicion damb tota normalitat e tranquillitat, atau coma ès, sense disfraci.

6. Senhor Colomines, voi que li quede ben clar: exercisqui era mia omosexualitat coma me platz, liurament. Mentre non afècte ath mèn trabalh public, vosté non a arren a díder en aguest ahèr, e se cerque planes de contactes gais, li en pogui recomanar de fòrça melhors qu'era de http://www.bakala.org/. Totun, segontes se despren deth sòn pòst, ¿quina estonanta e pervèrsa concepcion a vosté des planes de contactes? ¿Non serà frut dera sua vision estonanta e pervèrsa dera omosexualitat? Aguesti espacis non son ne boni ne dolents, depen der usatge que ne volgues hèr. M'estimi mès non saber-ne eth sòn.

7. En tot cas, senhor Colomines, i a ua diferéncia notabla damb vosté: en totes es mies relacions damb es persones (laboraus, politiques, amistoses, sexuaus, amoroses: totes es que volgue imaginar) impère tostemp es principis irrenunciables deth respècte e dera alteritat, que non sonque supòse respècte senon reconeishement der Aute, e encara mès en moments de complicitat e empatia. ¿Sap ce qu'ei eth respècte as persones, ara sua privacitat, ara sua dignitat? ¿Ne tansevolhe li sòne?

8. Sabem qu'eth senhor Colomines ei isolat ena sua actitud desqualificadora damb quate hooligans immoraus coma eth que li arrissen es gràcies e que, çò de mès preocupant, an de viatges era sua reverberacion en blògs "amics" dera oposicion politica. Demori qu'aguesta se desmarque non sonque des barbaritats der exnaut cargue deth govèn de CDA, senon des autes que recuelhen espacis que se diden propèrs a Convergéncia e qu'an adoptat era madeisha estratègia d'atemptar contra era dignitat des persones.

9. Non voleria acabar sense arregraïr plan pregonament es mòstres de supòrt des amics, companhs, de gent d'Unitat d'Aran, mès tanben -e ac avalòri plan- de gent de Convergéncia Democratica Aranesa, de ciutadans sense militància e de fòrça gent que ne tansevolhe coneishi. Gràcies de tot còr, pr'amor que m'encoratjatz a reforçar era mia militància deth cap tath país, de compromés public, atau coma era mia renauida militància a favor dera libertat e dera dignitat des persones, especiaument dera empancipacion des minories sexuaus. A lèu!

Es extrems que possen

Reaument, eth president Zapatero a agut ua legislatura plan dificila. En un extrem, a agut era pression des nacionalismes periferics, sustot eth catalan, damb era ajuda bric menspredabla d'un excompanh de partit, eth president Pasqual Maragall, de bracet damb era pinça ideologica dejà asfixianta en Catalonha que formen CiU e ERC. Cau avertir un còp mès qu'aguesti guanhen dia a dia eth combat des idèes gràcies en bona part ath còp de man des mejans publics de comunicacion (TV3 e Catalunya Ràdio), enquiath punt que çò que non sòne a independentisme en univèrs mediatic catalan semble frut d'un pensament fèble e feniant.

En aute extrem, era brutalitat deth PP, qu'a exercit era oposicion mès incivica, irresponsable e desproporcionada que se pogue rebrembar. Melhor dit, era dreta espanhòla non a exercit era oposicion, senon qu'a lançat ua ofensiva desestabilizadora pr'amor que jamès a acceptat era pèrta deth podèr per mejans electoraus, e encara mens en moments d'egemonia politica clara. Era defenestracion d'Alberto Ruiz-Gallardón certifique era deriva extremista que desmentís eth camin tara moderacion per motius electoraus. Eth PP represente aué ua dreta guerrilhèra, respectuosa en generau damb es principis centraus deth parlamentarisme, mès democraticament inescrupulosa e fòrça mau educada. Mentre non s'omològue damb eth centredreta europèu, eth PP non pòt auer cap responsabilitat ena governacion d'Espanha.