Tamplan, Obama!

dera seccion DE LIN E DE LAN (diari Segre, 8 de noveme de 2008)


Tamplan que se pòt! Obama a demostrat qu’es cambis radicaument democratics son deth tot possibles dempús d’un long periòde d’egemonies advèrses. Eth pròplèu president american ac a comprenut ben lèu: era victòria ei deth pòble, pr’amor qu’ei eth país eth que s’a transformat. Experiéncies mès propères permeten de constatar qu’es practiques sedimentades d’ua societat son constitutives deth nau orde politic. Aran, autant de cambiant, ja non ei eth país isolat e barrat de bèth temps a, e pr’amor d’açò, se daurís ara cultura cosmopolita en un entorn interdependent. Un entorn qu’interprète coma exterioritat que le definís, pr’amor que non vò renonciar ara sua identitat mès pregona. A un país nau, li correspon ua politica nauèra. Mès aguesta non arribe per se: s’an d’aquerir er esfòrç e era creativitat de besonh entà encarnar er esperit des naui tempsi. Per aquerò mos encamarde tant era capacitat regenerativa des Estats Units ena articulacion a priori de çò qu’ei sociau e çò qu’ei politic, pr’amor qu’admitís tostemp era possibilitat de cambiar es causes e de renauir, per tant, era illusion de cap tara politica. Obama a complit damb era sua menaça sus era egemonia neoconservadora damb practiques contraegemoniques neoprogressistes (fòrça innovadores en usatge d’esturments coma internet), que pòden fondar ara un orde mès just, ua nacion mès amabla. Semble que non podiem començar melhor aguesta prumèra collaboracion damb SEGRE en sòn prètzhèt a favor der aranés/occitan, que m’aunore compartir damb eth companh Jusèp Loís Sans, pionèr d’aguest espaci.